De Mol die op zijn hoofd werd gepoept.

Bijna alle kinderen kennen dit verhaal. Dus maakte ik er een yogales omheen.

Na ons vaste begin van ademen en benen wakker maken heb ik het verhaaltje aan de kinderen voorgelezen. Daarin komen dieren voor die we ook op de yogakaartjes hebben staan.

Één daarvan is de Duif, wat best een lastige oefening is maar ik vraag de kinderen goed naar mij te luisteren en te kijken.

Ik vraag of ze rechtop willen zitten met hun benen recht naar voren. Dan buigen we langzaam een been en schuiven de voet onder ons andere been. Na wat oefenen en soms helpen lukt het ze allemaal. Dan vertel ik dat de duif vleugels heeft en als hij daarmee vliegt maakt dat geluid ( blazen ). We houden onze handen opzij ( als vleugels ) en bewegen ze op en neer en blazen tussen onze tanden door. Dan buigen we langzaam richting onze knieën en weer terug omhoog. Dit doen we twee keer en dan wisselen we van been.

Een vrolijk gekleurde duif met een zonnetje erboven.

Haar zusje was jarig dus de duif kreeg slingers en ze "schreef" haar zusjes naam, zei ze.

Ik kan zelf mijn naam wel schrijven ( zie boven)!! Ook tekende ze de zon een boom en de zee!

De mol vroeg ook aan het paard, en de haas of zij op zijn hoofd hadden gepoept dus wij stapten netjes als paard door de groep en sprongen als een haas, eerst met je handen en dan met je voeten, op ons matje.

Uiteindelijk was de Hond aan de beurt. Dat was degene die de mol op zijn hoofd had gepoept!!! 

Op ons kinderdagverblijf Jip en Janneke is er op het moment een stagiare en zij vroeg of ze keer mee mocht doen met de Yoga les. Ik vind dat altijd erg leuk dus deed ze enthousiast mee. De kinderen vinden het dan ook erg leuk om goed te laten zien wat ze al hebben geleerd. Na de les gaan we altijd aan tafel om wat te drinken en te tekenen of kleuren en daar heeft ze ook aan mee gedaan. Zo fijn om te zien dat jonge mensen in kinderen zijn geïnteresseerd. Hieronder haar mooi gekleurde paard!!

De Dierentuin.

De dierentuin les is al verschillende keren op mijn blog uitgeschreven dus dat zal ik nu niet doen.

De BIZON oefening heb ik nog niet zo vaak gedaan. Het is een lastige oefening waarbij de kinderen heel goed moeten luisteren om in de houding te komen.

Eerst zitten we op onze billen met de benen rechtuit. We strekken één arm rechtuit en leggen onze andere hand tegen de binnenkant van de bovenarm. Dan buigen we de gestrekte arm en leggen onze hand tegen de binnenkant van de andere arm. We tillen onze armen omhoog, buigen onze knieën en laten onze tenen omhoog steken zodat alleen onze hielen op de grond staan. Dan gaan we héél hard stampen met onze hielen op de grond. Want Bizons kunnen heel hard rennen en zo hard stampen zodat de grond trilt.

En...... dat lukt de kinderen ook!!!!!. 

Omdat je dan je hielen wel voelt wrijven we, als we klaar zijn, goed over de hielen. We wiebelen met onze benen en onze armen en rusten uit.

Aan tafel gaan we kleuren en tekenen. Ik praat dan met de kinderen over van alles en vraag of ze iets kunnen tekenen op de achterkant van de kleurplaat. Het worden vaak zonnetjes en omgetrokken handjes. De kleuren die ze gebruiken weten ze vaak wel maar soms is er een kindje die nog moeite heeft dus die vraag ik dan naar de kleuren. Het slijpen van de kleurpotloden is dan vaak ook een goede oefening om de kleuren te leren.

Tijdens de gesprekjes aan tafel zei een meisje: "Ik vind herrie niet zo lekker". Dus ik zei : "Oh, dus jij wil liever dat het stil is". "JA" zei ze!!