Een vlinder op je neus

Hierboven staat de kleurplaat van een meisje die voor de laatste keer meedeed aan de yogales die weer over de kikker en de vlinder ging die op een eiland wonen. Zij gaat naar de basisschool.

De oogjes van de kikker heb ik laten glimmen door er glitterlijm op te doen. De kinderen vonden dat heel erg leuk.

Het verhaal van vandaag gaat over "een vlinder op je neus".

Op een moment dat we de vlinder hadden gedaan in de les, begon een meisje te vertellen over de keer dat er een vlinder op haar neus ging zitten.

Ze vertelde dat ze bang werd en dat haar moeder de vlinder van haar neus had gehaald.

Ik zei: "misschien wilde die vlinder jou wel een kusje geven"? Maar ze geloofde dat niet want vlinders hadden toch geen mond? Toen ik zei dat ze wel een mond hadden stonden alle kinderen op en kwamen mij heel voorzichtig een kusje op mijn neus geven want ze zeiden: "wij zijn nu toch vlinders"!!
Wat zijn kinderen toch leuk!

Naar een eiland met de boot

Afgelopen week zijn we met de boot naar een eiland gevaren en op dat eiland wonen een kikker en vlinder. Ik heb de kinderen verteld dat de kikker eerst een visje is en de vlinder een rups. Met de foto's uit het blaadje van Natuurmonumenten heb ik de kinderen laten zien hoe die verandering eruit ziet.

We deden na hoe het visje heel langzaam een kikker werd. Sommige kinderen kunnen dit zo mooi opbouwen. De staart (benen tegen elkaar) die pootjes worden en dan de vinnen (handen in bidpositie op de buik) die ook pootjes worden. Daarna als een kikker zitten op je hurken met je handen tussen je voeten. Als je goed zit dan neem je een grote kikkersprong en zeg heel hard "KWAAAAAKK"!! Dit zorgt voor grote hilariteit zodat de kinderen er bijna niet mee op willen houden.

Als we de vlinder gaan doen zorgt dat weer voor rust. Liggend als een rups met je billen omhoog omdat de rups zich zo vooruit schuift. Dit is voor de meeste kinderen best wel moeilijk maar we blijven oefenen. Als ze het proberen vind ik het al heel mooi.

Dan kruipt de vlinder in een huisje met heel veel draden (op de knieën met je hoofd op de grond) en ligt daar stil om te groeien en te veranderen in een vlinder. Het is zo mooi om te zien dat iedereen heel stil blijft liggen.

Dan vertel ik dat de vlinder hééél voorzichtig uit zijn huisje komt om zich te laten droger in de zon. En.......... dit doen de kinderen ook heel mooi langzaam.

Dan mogen ze gaan zitten met de onderkant van hun voetjes tegen elkaar. De handjes op de schouders. Zo "vliegen"we met onze vleugels (ellebogen en knieën) omhoog. Eén van de kinderen zei: "Ik ga vliegen naar een hele hoge boom, dan kan ik alles zien".

Na de les kregen alle kinderen een kleurplaat van de vlinder die boven aan het verhaal staat en door Marijn is ontworpen. Iedereen ging enthousiast aan de gang.

De Pauw

In de les "de speeltuin" kwam ook de pauw voor. De kinderen staan rechtop met hun armen naast hun lichaam en heel langzaam laten ze die omhoog komen. Ik zeg dan dat dat de hele mooie veren zijn. Dan mogen ze op hun tenen gaan staan en zeggen : "IK BEN DE MOOISTE" !!!  Dit geeft de kinderen zelfvertrouwen.

Vandaag deden we voor het laatst de bolletjes in de grond en toen ik de narcissen liet zien vertelde ik dat er één al dood was en dus verdroogd. De kinderen voelde aan de bloem en vonden het wel zielig. Maar ik vertelde ook dat volgend jaar weer een bloemetje uit het bolletje zou komen.

Dat een meisje heel goed had op gelet was wel duidelijk toen wij de oefening gingen doen. Nadat ze stond als een bloemetje zakte ze inelkaar en zei": "nu ben ik dood" en vervolgens ging ze weer langzaam omhoog en zei: "nu ben ik weer een nieuw bloemetje".

De kinderen kozen als kleurplaat bijna allemaal de Pauw en kleurden hem prachtig in. Van mij kregen ze nog een paar glittersteentjes om te versieren. Dat maakte het helemaal af.

De speeltuin

Vandaag ben ik op een ander kinderdagverblijf geweest om yoga te geven. Het was ontzettend leuk. Iedereen, kinderen (4 jongens en 2 meisjes), leiding en ikzelf waren enthousiast. Zo erg zelfs, dat ik vaker mag komen.

Het thema was de speeltuin. We hebben o.a. de glijbaan en de draaimolen gedaan. Als glijbaan gaan de kinderen zitten met hun benen gestrekt naar voren, hun handen achter hun billen en dan duwen ze hun buik omhoog. Met mijn hand ga ik dan vanaf hun hoofd naar de tenen alsof ik op een glijbaan zit. Allemaal vonden ze het prachtig, ze moesten er erg om lachen.

De draaimolen ging ook erg goed. De kinderen zetten hun voeten dicht naast elkaar en langzaam brengen zij hun armen zijwaarts. De handen vormen een kommetje die de bakjes moeten voorstellen waarin je kan zitten in de draaimolen. Dan gaan ze heel langzaam draaien maar hun voeten moeten blijven staan. Dat is soms lastig maar het ging erg goed. Dan gaan ze harder draaien. Vervolgens weer langzamer en dan stoppen zodat de denkbeeldige kinderen kunnen uitstappen. De armen worden daar best moe van dus mogen ze ze even uitschudden om vervolgens nog een keer te draaien.

Aan het einde van de les vraag ik de kinderen wat ze het leukste vonden en toen zei een jongetje: "het paard". Waarop ik zei: "dat hebben we toch niet gedaan"? JA, in de draaimolen, zei hij. Wat een fantastische fantasie hé! Hij had zich al in een draaimolen met paarden gezien!!

Bolletjes in de grond

Afgelopen week stonden de yogalessen in het teken van de lente.

Ik had een bloempotje gevuld met aarde met daarin bloeiende narcissen en een bolletje van een blauw druifje wat nog moest uitkomen. De kinderen heb ik verteld dat het bloemetje eerst ligt te slapen in het bolletje en dat het dan door de regen en de zon gaat groeien.

Om dat groeien na te doen gaan de kinderen op hun knieën met hun hoofd op de grond als een bolletje liggen. Ik sla dan op een klankschaaltje en dan gaan ze een beetje groeien. Eerst hun hoofd omhoog en bij de volgende slag hun lijfje. Zo steeds een beetje, tot ze staan met hun armen in de lucht. De handen zijn nog vuistjes. Dan komen de gekleurde blaadjes (vingers). Eén voor één strekken ze hun vingers.

Wat zijn ze allemaal een mooi bloemetje zeg! Dan mogen ze vertellen welke kleur ze zijn. Enthousiast noemen ze blauw, geel, rood en zelfs glitter.

De kleurplaat die ik voor de kinderen heb is een mandela met daarin een bloemen kindje. Allemaal gaan ze aan het kleuren om het zo mooi mogelijk te maken. Daarbij let ik er ook dat zij het potlood goed vast houden en vraag wat voor kleur zij nu in de hand hebben.

Als verrassing heb ik voor allemaal een paar glittersteentjes om op de tekening te plakken.

Een reactie geven

Ik heb al veel reacties gekregen op mijn kleurige blog. Daar ben ik ontzettend blij mee want bij mijn zoektocht naar meer yogalessen is het altijd fijn om deze reacties te noemen. Ik begreep dat het even lastig was om op mijn blog te reageren maar nu is het euvel verholpen.

Klik op reacties en je krijgt een veld om in te typen dan reageer op "anoniem" zetten en daarna de getoonde letters overnemen en publiceren.

Dank jullie wel. 

De laatste "Feest met knuffels" les

Doordat de kinderen verschillende keren deze les hebben meegedaan wordt het bekend en pikken ze de oefeningen snel op.

Vandaag hadden de kinderen bedacht dat het feest voor de verjaardag van PUK was. Allemaal feliciteerden zij PUK met de verjaardag met een knuffel en kus. Toen heeft PUK naast mij gezeten om alles te volgen.

Zoals alle eerdere keren was de olifant weer favoriet maar het viel me op dat de kinderen het konijn steeds beter deden. De kinderen zitten op hun hurken met de armen tussen hun benen, handen op de grond. Het is dan de bedoeling dat ze eerst hun handen naar voren zetten en dan pas de voeten erachteraan laten springen. In de eerste les sprongen ze met handen en voeten tegelijk. Vandaag waren het echt huppelende konijntjes. Zo leuk om te zien!!

Tijdens het rustmoment aan het einde van de les lees ik altijd een verhaaltje voor. Deze keer was het uit het boekje Relax Kids het verhaal van de Gekke Hoedenmaker. Een meisje vroeg of PUK bij haar mocht uitrusten en luisteren naar het verhaal. Dat was natuurlijk goed maar direct wilde iedereen dat. Dus ik heb beloofd dat we dat om de beurt gaan doen. Iedereen tevreden!

Na het rustmoment rekken de kinderen zich lekker uit en dan sluit ik de les af met de vraag of ze de les leuk vonden en welk onderdeel. De meesten vonden alles leuk maar als ik doorvroeg noemden ze toch meestal de olifant die zo goed met de ballon kon gooien. Van een paar kinderen kreeg ik een dikke knuffel. Heerlijk, dat doet een mens goed!